Երկու ճանապարհորդ, որոնք քայլում էին կեսօրվա արևի տակ, հանգստանալու համար փնտրում էին տարածված ծառի ստվեր։ Երբ նրանք պառկած նայում էին հաճելի տերևների մեջ, նրանք տեսան, որ դա սոսի է։

-Ինչքան անպետք է սոսին-ասաց նրանցից մեկը-Այն ոչ մի պտուղ չի տալիս և միայն հողը տերևներով  աղտոտում է։

-Անշնորհակալ արարածներ։- ասաց Սոսու ձայնը- Դու պառկած ես այստեղ՝ իմ հովացուցիչ ստվերում, բայց ասում ես, որ ես անպետք եմ։ Այսպիսով օ՜ Յուպիտեր, մարդիկ տալիս են իրենց օրհնությունները՝ անշնորհակալ կերպով։

Մեր լավագույն օրհնությունները հաճախ ամենաքիչն են գնահատվում:

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/009.html էջից:

Գայլը մի օր լքեց իր որջը` լավ տրամադրությամբ և ախորժակով։ Երբ նա վազում էր,  Մայր մտնող արևը գետնին գցեց իր ստվերը, և թվում էր, թե գայլը հարյուր անգամ մեծ էր, քան իրականում էր։

-Ինչո՞ւ-հպարտորեն բացականչեց գայլը,-նայեք` ինչքան մեծ եմ ես։ Պատկերացնում եմ ինձ փախչելուց տկար առյուծից։ Ես ցույց կտամ նրան` ով է ավելի պիտանի թագավոր լինելու համար, նա՞, թե՞ ես։

Հենց այդ ժամանակ մի հսկայական ստվերը նրան ջնջեց ամբողջովին, հաջորդ վայրկյանին առյուծը նրան տապալեց ներքև մեկ հարվածով։

Ձեր երևակայության պատճառով մի մոռացեք իրականությունը։

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/049.html էջից։

Մի վաղ առավոտ մի սոված գայլ պտտվում էր գյուղի ծայրին գտնվող տնակի շուրջը, երբ լսեց երեխայի լացի ձայնը տանից։ Հետո նա լսեց մոր ձայնը, որն ասում էր.

-Լռի’ր, երեխա, լռի’ր, վերջ տուր լացիդ, թե չէ ես կտամ քեզ գայլին։

Զարմացած, բայց հիացած այդքան համեղ ճաշի հեռանկարից՝ Գայլը տեղավորվեց բաց պատուհանի տակ՝ ամեն պահ ակնկալելով, որ երեխային տան իրեն: Բայց թեև Փոքրիկը շարունակում էր անհանգստանալ գայլը անցկացրեց օրը անկապ։ Հետո գիշերվա մոտ նա լսեց մոր ձայնը, նորից նա նստեց պատուհանի մոտ և սկսեց երգել և օրորել երեխային, որ նա քնի։

-Ահա երեխա ահա։ Գայլը չի կարողանա հասնել քեզ։ Ոչ ոչ հայրիկը նայում է և կսպանի նրան երբ նա մոտենա։

Հենց այդ ժամանակ հայրը հայտնվեց տան մոտ և Գայլը հազիվ կարողացավ փրկել իրեն շներից մի խելացի վազքով:

Մի հավատացեք այն ամենին ինչ լսում եք։

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/024.html էջից

Աղքատ ձկնորսը, ով ապրում էր իր բռնած ձկներով, մի օր ունեցավ վատ բախտ և չբռնեց ոչինչ, բացի մի փոքրիկ ձկնիկից: Ձկնորսը պատրաստվում էր այն դնել իր զամբյուղի մեջ, երբ փոքրիկ ձկնիկն ասաց.

-Խնդրում եմ խնայիր ինձ, պարո՛ն ձկնորս։ Ես շատ փոքր եմ, չարժե ինձ տանել տուն: Երբ ես մեծանամ, ես ավելի լավ ճաշ կլինեմ քեզ համար:

Բայց ձկնորսը ձկնիկին արագ դրեց իր զամբյուղի մեջ.

-Ինչքան հիմար ես պետք է լինեմ,- ասաց նա,- որ քեզ հետ գցեմ: Ինչքան էլ դու փոքր լինես, դա ավելի լավ է, քան ոչինչը ամենից:

Փոքր շահույթն ավելին արժե, քան մեծ խոստումը:

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/031.html էջից:

Գետի միջով լողացող աղվեսը հազիվ կարողացավ հասնել ափին, որտեղ նա կապտած ու ուժասպառ պառկեց սրընթաց հոսանքի հետ պայքարից։ Շուտով նրա վրա նստեց արյուն ծծող ճանճերի պարս, բայց նա հանգիստ պառկած էր, դեռ շատ թույլ էր նրանցից փախչելու համար:

Մի ոզնի պատահեց. -“Թույլ տուր քշեմ ճանճերին”-ասաց նա ընկերական ։

“Ոչ ոչ” — բացականչեց Աղվեսը, — մի՛ խանգարիր նրանց։ Նրանք հափշտակում են այն ամենը, ինչ կարողանում են։

Ավելի լավ է կրել ավելի փոքր աղետը, քան ավելի մեծ ռիսկի գնալ այն հեռացնելիս:

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/114.html էջից։

Մի օր առյուծը հպարտությամբ քայլում էր անտառի արահետով,և բոլոր կենդանիները հարգանքով ճանապարհ էին տալիս նրան: Ավանակը անցնելիս արհամարհական նկատողություն արեց:

Առյուծը զայրույթի բռնկում ունեցավ։ Բայց երբ նա շրջեց գլուխը և տեսավ, թե ով է խոսել,  հանգիստ քայլեց։ Նա հիմարին չէր պատվի՝ ճանկերը հանելով:

Մի՛ նեղացեք հիմարի խոսքերից, անտեսեք նրանց:

Թարգմանությունը կատարվել է՝ https://www.read.gov/aesop/047.html էջից:

Մի օր մի քանի տղաներ խաղում էին լճակի եզրին որտեղ ապրում էր գորտերի ընտանիքը: Տղաները զվարճացան քարեր նետելով լճակի մեջ այնպես, որ քարերը ցատկեն ջրի վրայով: Քարերը թռչում էին արագ, մեկը մյուսի ետևից և տղաները հաճույք էին ստանում: Բայց լճակի խեղճ գորտերը վախից դողում էին: Գորտերից վերջինը՝ ամենածերը և ամենահամարձակը ասաց.

-Օ խնդրում եմ թանկագին երեխաներ, վերջացրեք ձեր դաժան խաղը: Դա կարող է զվարճալի լինել ձեր համար, բայց դառնալ մեր մահի պատճառը:

Միշտ կանգ առեք՝ մտածելու, թե արդյոք ձեր զվարճանքը չի՞ կարող լինել ուրիշի դժբախտության պատճառը:

-Ինչու՞ ես այդպես կողք-կողքի քայլում- ասաց մի մայր խեցգետին իր որդուն. -Միշտ պետք է առաջ քայլել՝ ոտքի մատները դուրս շրջած:

-Ցույց տուր ինձ ինչպես քայլել,սիրելի մայր- հնազանդ պատասխանեց փոքրիկ խեցգետինը- ես ուզում եմ սովորել։

Այսպիսով, ծեր խեցգետինը փորձեց ու փորձեց ուղիղ առաջ գնալ: Բայց նա կարող էր միայն կողք-կողքի քայլել, ինչպես և իր որդին։ Եվ երբ նա ուզում էր ոտքի մատները դուրս շրջել, սայթաքեց և ընկավ քթի վրա:

Մի ասեք ուրիշներին, թե ինչպես վարվեն,եթե չեք կարող լավ օրինակ ծառայել:

Մի անգամ մրցույթ էր անցկացվում կենդանիների մեջ։ Մրցանակը տրամադրելու էր Յուպիտերը: Իհարկե բոլոր հպարտ մայրիկները հեռվից ու մոտից բերել էին իրենց երեխաներին։

Read more ›

Երկար ժամանակ է գայլը շրջում էր ոչխարների հոտի մոտ: Հովիվը շատ անհանգիստ հետևում էր, որ թույլ չտա նրան գառ վերցնել: Բայց գայլը չէր փորձում վնաս հասցնել: Read more ›