Կար-չկար մի փաթիլ կար: Այդ փաթիլը չարաճճի էր և նրա անունը Ցրտիկ էր: Մի անգամ երբ ձյուն էր գալիս, չարաճճի փաթիլը սկսեց շատ արագ վազել և բոլորից առաջ անցավ ու ընկավ մի աղջկա ննջարան: Փաթիլը ուզում էր արագ դուրս գար սենյակից, որովհետեւ կհալվեր: Աղջկան խնդրեց, որ փատուհանը բացի և դուրս գա, որ հանկարծ չհալչի: Աղջիկը լսեց չարաճճի փաթիլին և փատուհանից դուրս դրեց նրան: Ցրտիկը արագ դուրս եկավ և հասավ իր ընկերների մոտ, պառկեց հողի վրա և քնեց:
Համբարձումյան Անի🪶 