Այդպես կռվում են, մինչև չեն հոգնում: Նրանք խորը քուն են մտնում: Բարեկենդանը նայում էր պատուհանից և ծիծաում էր նրանց վրա, որ նրանք խռմփացնում են: Բայց նրանք իրականում քնած չէին, նրանք ձևեր էին թափում, որ Բարեկենդանը տեսներ: Երբ իրենց տուն մտավ Բարեկենդանը, մարդը և կինը դուրս գցենին և ազատվեցին նրանից: Վերադարձրեցին իրենց յուղն ու բրինձը, ձիուն :Դրանից հետո, նրանք էլ երբեք չկռվեցին:
Համբարձումյան Անի🪶 