• Դուրս գրել մգեցված բառերի հոմանիշները:

Թաքնվեց-պահվեց, վճռեց-որոշեց, մոտալուտ-մոտակա, բարերարներին-բարեգործներին, ոստրերին-ճյուղերին, ապերախտ-անշնորհակալ, վիճեցին-կռվեցին, ճկուն-հարմարվող:

• Ո՞ր առակը ավելի շատ հավանեցիր: Ինչո՞ւ: Ի՞նչ դաս քաղեցիր յուրաքանչյուրից:

Ես հավանեցի երրորդ՝ Աղվեսն ու հովազը առակը, որովհետև անյտեղ գրված է ամենամեծ խորհուրդը:

Առաջին առակի իմաստն այն է, որ մարդիկ վնասում են իրենց բարեգործներին և դրա համար զղջում են:

Երկրորդ առակի իմաստն այն է, որ մեկը բոլորին լավություն է անում, բայց ոչ մեկ նրան շնորհակալություն չի հայտնում և զղջում են, որովհետև դրանից հետո այդ մարդը նրանց լավություն չի անի:

Երրորդ առակի իմաստն այն է, որ ոչ թե մարդու գեղեցկությունն է կարևոր, այլ մարդու խելքը:

• Այրի բառը տարբեր իմաստներով գործածում ենք նախադասությունների մեջ:

Այրի նորածինը մնացել էր մենակ՝ անտառի խորքում:

Այրի կինը շատ տխուր էր միայնակ ապրելուց:

Լրացուցիչ կրթություն

• Կընթերցես Եզոպոսի երեք առակները, մեկը կսովորես պատմել, վերևում գրված հարցերին գրավոր կպատասխանես:

Եղջերուն ու խաղողը

Եղջերուն, որսորդներից փախչելով, թաքնվեց խաղողի այգում: Որսորդներն անցան կողքով, և եղջերուն վճռեց, որ այլևս չեն նկատի իրեն, կրծոտեց խաղողի տերևները: Բայց որսորդներց մեկը շուռ եկավ, նկատեց նրան, մնացած տեգով նշան բռնեց և վիրավորեց եղջերվին: Եվ զգալով մոտալուտ մահը` եղջերուն հառաչելով ինքն իրեն ասաց. «Տեղս է, խաղողի վազն ինձ փրկեց, իսկ ես ոչնչացրի այն»:

Առակս կարելի է վերագրել այն մարդկանց, ովքեր նեղացնում են իրենց բարերարներին, որի համար և Աստված պատժում է նրանց:

Ուղևորներն ու սոսին

Ամառվա մի օր ուղևորները, կեսօրվա շոգից սաստիկ հոգնած, ճանապարհ էին գնում: Նրանք տեսան սոսին, մոտեցան և պառկեցին նրա ստվերում` հանգստանալու: Նայելով սոսու ոստրերին` իրար մեջ խոսեցին.

— Բայց ախր անպտուղ է այդ ծառը և մարդկանց համար` անօգուտ: Սոսին նրանց պատասխանեց.

— Ապերախտ եք դուք, իմ հովանուց օգտվում եք և տեղնուտեղն էլ ինձ անպտուղ և անօգուտ անվանում:

Այդպես էլ որոշ մարդկանց բախտը չի բերում. նրանք լավություն են անում մերձավորներին, բայց շնորհակալություն չեն ստանում:

Աղվեսն ու հովազը

Աղվեսն ու հովազը վիճեցին, թե իրենցից ով է ավելի գեղեցիկ: Հովազը պարծեցավ իր նախշավոր մորթիով, բայց աղվեսը նրա պատասխանեց.

— Ես քեզանից շատ ավելի գեղեցիկ եմ, քանի որ ոչ թե մարմինս է նախշուն, այլ հոգիս է ճարտար ու ճկուն:

Առակս ցուցանե, որ խելքի նրբությունը մարմնի գեղեցկությունից լավ է: