Դժբախտ է այն մարդը, որն այլևս ոչինչ չունի կորցնելու:
Ոմանք արևը միայն խավարման ժամանակ են նկատում:
Առաջ կյանքը լավն էր, նման շախմատի` թագավորը թագավորի դեմ կկռվեր, թագուհին թագուհու, զինվորը զինվորի: Հիմա շատ է վատացել, նմանվել շաշկու` առաջ ես գնում, ուտում են, հետ ես գնում, ուտում են, դու էլ չես ուտում` ֆուկ են անում:
Աշխարհում ոչ ոք երբեք ճշմարիտ ու հարատև երջանկությունը չի ապրել: Ամբողջ կյանքում երջանկությունը կարող է մի պահ ցոլալ և ընդմիշտ անհետանալ:
Անցած դժբախտությունների մասին հիշողությունները նոր
դժբախտությունների սկիզբն է:
դժբախտությունների սկիզբն է:
Երբ մարդ գիտակցի, որ ինքը մարդ է, պիտի պայքարի իր <<ես>>-ի դեմ: Հակառակ դեպքում այն կկործանի իրեն:
Խուսափիր այն տգետից, որն իր համար գիտնական է:
Դիմացինին գնահատելու համար նախ և առաջ գնահատողը ինքը պետք է գին ունենա:
Երևակայություը կարևոր է գիտելիքներից:
Համբարձումյան Անի🪶 