Մի վաղ առավոտ մի սոված գայլ պտտվում էր գյուղի ծայրին գտնվող տնակի շուրջը, երբ լսեց երեխայի լացի ձայնը տանից։ Հետո նա լսեց մոր ձայնը, որն ասում էր.

-Լռի’ր, երեխա, լռի’ր, վերջ տուր լացիդ, թե չէ ես կտամ քեզ գայլին։

Զարմացած, բայց հիացած այդքան համեղ ճաշի հեռանկարից՝ Գայլը տեղավորվեց բաց պատուհանի տակ՝ ամեն պահ ակնկալելով, որ երեխային տան իրեն: Բայց թեև Փոքրիկը շարունակում էր անհանգստանալ գայլը անցկացրեց օրը անկապ։ Հետո գիշերվա մոտ նա լսեց մոր ձայնը, նորից նա նստեց պատուհանի մոտ և սկսեց երգել և օրորել երեխային, որ նա քնի։

-Ահա երեխա ահա։ Գայլը չի կարողանա հասնել քեզ։ Ոչ ոչ հայրիկը նայում է և կսպանի նրան երբ նա մոտենա։

Հենց այդ ժամանակ հայրը հայտնվեց տան մոտ և Գայլը հազիվ կարողացավ փրկել իրեն շներից մի խելացի վազքով:

Մի հավատացեք այն ամենին ինչ լսում եք։

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/024.html էջից