Մի հովիվ տղա արածեցնում էր իր տիրոջ ոչխարները գյուղից ոչ հեռու մութ անտառի մոտ: Շուտով նա գտավ կյանքը արոտավայրում շատ ձանձրալի։ Այն ամենը, ինչ նա կարող էր անել իրեն զվարճացնելու համար, խոսել իր շան հետ կամ խաղալ իր` հովվի ծխամորճով:

Մի օր, երբ նա նստած նայում էր ոչխարներին և հանդարտ անտառին և մտածում էր, թե ինչ կանի, եթե տեսներ Գայլ, նա մտածեց զվարճանալու ծրագիր: Նրա տերը նրան ասել էր, որ օգնության կանչի, եթե գայլը հարձակվի հոտի վրա, և գյուղացիները կքշեն նրան: Ուստի հիմա, թեև նա չէր տեսել որևէ բան, որը գայլի նման լիներ, նա վազեց դեպի գյուղը բարձրաձայն գոռալով.«Գա՜յլը, գայլը՜»

Ինչպես նա ակնկալում էր, գյուղացիները, ովքեր լսեցին լացը, թողեցին իրենց աշխատանքը և վազեցին դեպի արոտավայր: Բայց երբ նրանք հասան այնտեղ, նրանք գտան, որ Տղան գալարվում է ծիծաղից այն հնարքի վրա, որը նա խաղացել էր իրենց գլխին: Մի քանի օր անց Հովիվը նորից բղավեց.«Գա՜յլ, գա՜յլ» Գյուղացիները նորից վազեցին նրան օգնելու, բայց նորից ծիծաղեց։

Հետո մի երեկո, երբ արևը մայր էր մտնում անտառի հետևում, և ստվերները սողում էին արոտավայրի վրայով, մի Գայլ, իրոք, դուրս եկավ և ընկավ ոչխարների վրա:

Տղան սարսափահար վազեց դեպի գյուղը գոռալով «Գայլ, Գայլ» Բայց թեև գյուղացիները լսեցին լացը, բայց նախկինի պես չվազեցին նրան օգնելու։ «Նա չի կարող մեզ նորից խաբել», – ասացին նրանք:

Գայլը սպանեց Տղայի ոչխարներից մեծամասնությանը, իսկ հետո փախավ անտառ:

Բարոյականություն. Եթե դուք շարունակեք ստել, ոչ ոք ձեզ չի հավատա, նույնիսկ եթե դուք ճշմարտությունն ասեք: Միշտ ասեք ճշմարտությունը:

Թարգմանությունը կատարվեց՝https://www.moralstories.org/the-shepherd-boy-and-the-wolf/ էջից: