Գետի միջով լողացող աղվեսը հազիվ կարողացավ հասնել ափին, որտեղ նա կապտած ու ուժասպառ պառկեց սրընթաց հոսանքի հետ պայքարից։ Շուտով նրա վրա նստեց արյուն ծծող ճանճերի պարս, բայց նա հանգիստ պառկած էր, դեռ շատ թույլ էր նրանցից փախչելու համար:

Մի ոզնի պատահեց. -“Թույլ տուր քշեմ ճանճերին”-ասաց նա ընկերական ։

“Ոչ ոչ” — բացականչեց Աղվեսը, — մի՛ խանգարիր նրանց։ Նրանք հափշտակում են այն ամենը, ինչ կարողանում են։

Ավելի լավ է կրել ավելի փոքր աղետը, քան ավելի մեծ ռիսկի գնալ այն հեռացնելիս:

Թարգմանությունը կատարվեց https://www.read.gov/aesop/114.html էջից։

Մի օր առյուծը հպարտությամբ քայլում էր անտառի արահետով,և բոլոր կենդանիները հարգանքով ճանապարհ էին տալիս նրան: Ավանակը անցնելիս արհամարհական նկատողություն արեց:

Առյուծը զայրույթի բռնկում ունեցավ։ Բայց երբ նա շրջեց գլուխը և տեսավ, թե ով է խոսել,  հանգիստ քայլեց։ Նա հիմարին չէր պատվի՝ ճանկերը հանելով:

Մի՛ նեղացեք հիմարի խոսքերից, անտեսեք նրանց:

Թարգմանությունը կատարվել է՝ https://www.read.gov/aesop/047.html էջից:

Մի օր մի քանի տղաներ խաղում էին լճակի եզրին որտեղ ապրում էր գորտերի ընտանիքը: Տղաները զվարճացան քարեր նետելով լճակի մեջ այնպես, որ քարերը ցատկեն ջրի վրայով: Քարերը թռչում էին արագ, մեկը մյուսի ետևից և տղաները հաճույք էին ստանում: Բայց լճակի խեղճ գորտերը վախից դողում էին: Գորտերից վերջինը՝ ամենածերը և ամենահամարձակը ասաց.

-Օ խնդրում եմ թանկագին երեխաներ, վերջացրեք ձեր դաժան խաղը: Դա կարող է զվարճալի լինել ձեր համար, բայց դառնալ մեր մահի պատճառը:

Միշտ կանգ առեք՝ մտածելու, թե արդյոք ձեր զվարճանքը չի՞ կարող լինել ուրիշի դժբախտության պատճառը: