Ինձ ամենաշատը դուր եկավ «Ստի ըոպրակը» հեքիաթը, որովհետև այդ հեքիաթը ավելի մեծ իմաստ ունի: Այդ հեքիաթի հերոսը՝ Վեքանը, աղքատ է լինում, ունենում է երեխաներ: Նա չի կարողանում գործ գտնել, որտեղ էլ որ աշխատում է փողի կեսն էլ չեն տալիս: Վեքանը գնում է բոլորից պարտք է վերցնում, մնում է թագավորը, որից նա պարտք չէր վերցրել: Վեքանը գնում է թագավորի մոտ և ասում է.
-Թագավորն ապրած կենա մի պարտք տուր,տանեմ երեխաներիս պահեմ, ստի տոպրակը բերեմ:
Թագավորը նրան մի սայլակ պարք է տալիս, երկու ծառա ել գալիս են Վեքանի հետևից, որ բերեն ստի տոպրակը:
Ինձ կերպարներից ամենաշատը դուր եկավ Վեքանը, որովհետև նա խելացի էր, խորամանկ, հոգատար և հզոր:
Համբարձումյան Անի🪶 